Veilig aangekomen!

Wauw, de Verenigde Staten zijn echt ongelofelijk! Dinsdag moest ik om 6 uur op (terwijl ik er pas om 1 uur in lag, slecht he) en zijn we (mama, Frank en ik) met de trein naar Schiphol gegaan. Bij het station in Den Bosch hadden we nog een probleempje, want mama moest de auto parkeren, alleen de parkeergarage was dicht! Dus toen heeft ze hem maar gauw op een vergunninghoudersplaats gezet, omdat we anders te laat zouden komen.

Op Schiphol heb ik gewoon ingecheckt en toen zijn we nog even naar het Panorama Terras gegaan om vliegtuigen te kijken en wat te ontbijten. Uiteindelijk ging ik door de douane en security en toen moest ik mama en Frank achterlaten.. dat was toch wel even moeilijk. Daarna heeeel lang wachten, en toen achteneenhalf extreem lange uren in het vliegtuig. Ik heb drie keer de film "Alvin and the Chipmunks" gezien, die toch grappig bleef, ik heb heel even geslapen om wakker te worden met een extreem stijve nek (Frank, waar ben je als ik je fysio-skills nodig heb?) en me heeeel erg verveeld.

Toen we eindelijk aankwamen om 3 uur Amerikaanse tijd (9 uur 's avonds in Nederland) duurde het nog anderhalf uur voordat we in de aankomsthal waren. Het was best spannend om Alex (mijn Amerikaantje, oftewel mijn 'frutje' zoals ik haar noem =P) voor het eerst te zien, maar ze is ecth superlief en haar familie ook. Dacht ik het reizen gehad te hebben, moesten we ook nog eens drie uur rijden om bij haar thuis te komen! Om nog maar niet te spreken over het schoolbezoek dat we nog moesten maken om 7 uur (toen was het voor mij 1 uur 's nachts). Het ging over studiekeuze, en welke vakken ze gingen kiezen. Het schoolsysteem is daar echt heel anders dan bij ons, maar dat leg ik nog wel een andere keer uit.

De mensen hier zijn echt heel erg into God en dat levert af en toe taferelen op waarvan je niet verwacht had dat je dat ooit echt mee zou maken. Van die dingen die alleen in films gebeuren. Nou, niet dus. Dat is hier heel gewoon! Morgen als ik weer op de computer kom, zal ik vertellen over mijn tweede dag (woensdag) en vandaag (donderdag), maar daar heb ik nu geen tijd meer voor.

Na het studiekeuze-ding gingen we verder naar huis, maar ik had niet meer gegeten sinds 6 uur Nederlandse tijd (12 uur Amerikaanse tijd) dus ik had zooo'n honger. Het was toen 8 uur Amerikaanse tijd, dus 2 uur 's nachts voor mijn gevoel. En joepie, we gingen naar de MacDonald's! Oh, wat was dat fijn, een lekkere quarterpounder met friet en fanta. Weet je dat de fanta hier oranje is? En toen ik vertelde dat orange soda in Nederland geel is vonden ze dat echt zoo raar.

Toen ik thuiskwam om 9 uur (oftewel 3 uur) ben ik achter de computer gekropen om Skype te installeren en heb ik Frank uit bed gebeld (hij had speciaal gewacht). Ik was best wel blij dat ik contact kon hebben met het thuisfront, en ik heb toen ook wat e-mailtjes gestuurd. Uiteindelijk ging ik om half 11 (oftewel half 5) naar bed en toen had ik een dag van 22,5 uur gehad. Je kan je wel voorstellen hoe kapot moe ik was!

Een letterlijk extreem lange eerste dag, maar zo bijzonder! Al die indrukken, het is echt zo anders hier, ook al zou je dat op het eerste gezicht niet denken.

Morgen meer!

Groetjes Anne