Reisverslag.. niet over eten

Nou vooruit, ik zal eens vertellen wat ik hier allemaal doe, behalve eten. Nadat ik de eerste avond om half 11 naar bed was gegaan (half 5 dus) heb ik tot 7 uur geslapen. En ik was me toch brak! Gek he! Ik was echt stomverbaasd over het fantastische uitzicht: als je het raam opendoet zie je alleen maar water, wuivend lang gras en de zonsopgang. Het is hier zo wijds en zo mooi! Maar ik woon wel op een schiereiland natuurlijk, dat scheelt. We zijn naar school gegaan, en we moesten echt drie bruggen over, waarvan een hele grote. Hij heet officieel de Chesapeake Bridge, maar ik noem hem gewoon ‘the big bridge’. Chesapeake is de Indiaanse naam voor baai, want ze wonen aan de Chesapeake Bay. Als je over de brug naar het schiereiland wil, moet je tol betalen, echt zo gek!

Ik heb twee lessen bijgewoond: eerst Bell’ Arte, dat is een koor, en daarna English. Ze lazen MacBeth, en dat was heeeel erg saai. Het schoolsysteem is zo raar hier. Er zijn maar een paar verplichte vakken, zoals Bible Studies, en de rest moeten ze zelf kiezen voor een of meerdere semesters. Je hebt ook allemaal creatieve vakken zoals dat koor dus, journalistiek, kunst en drama et cetera. Ze maken geen onderscheid tussen niveaus, maar je kan Honors (ongeveer HAVO) en AP’s (advanced placement programmes = ongeveer VWO) volgen, wat zoiets inhoudt als dezelfde klas maar dan moeilijker. Je moet je hiervoor inschrijven en dan moet je worden aangenomen. Het is best wel belangrijk omdat het kan beslissen of je naar een bepaalde universiteit mag of niet.

’s Middags hadden we Chapel. Ze hebben hier een grote ruimte met een podium, waar de hele school in past. Dat zijn maar 500 leerlingen, dus het is niet zo groot. Chapel hield in dat er een paar mededelingen werden gedaan en daarna werd er gezongen. Er was een soort band die de liedjes begeleidde (dat is ook iets waar je auditie voor moet doen) en die ook zong. De songteksten werden op een gigantisch scherm geprojecteerd en het was allemaal nogal religieus. En de hele school was vol overtuiging mee aan het zingen. Dat was best indrukwekkend, maar toen!

Er kwam een man op het podium en die hield een soort preek. Hij vergeleek de karakters uit de Wizard of Oz met gelovigen, die allemaal op zoek zijn naar iets in het geloof. De leeuw zocht naar moed, de vogelverschrikker zocht naar een hart en de man van staal zocht naar een brein. Hij sprak heel overtuigend maar hij vertelde een verhaal wat ik niet echt geloofwaardig vond. Hij was op weg naar een school waar hij zou preken, en hij reed achter een hele langzame zondagsrijder. Dus hij begon te bidden of God hem alsjeblieft van de weg wilde laten gaan omdat hij anders te laat zou komen. En op dat moment reden ze langs een golfpark en vloog er een golfbal over het hek op de auto van de zondagsrijder! Dus die ging gauw aan de kant, en onze meneer was op tijd. Dat is natuurlijk een heel mooi verhaal maar ik geloof daar toch niet zo in.

Daarna hebben we even een meeting gehad met onze leraren en toen gingen we naar huis. Alex (mijn uitwisselingsstudent) heeft een eigen auto en dat is zo raar! We zijn even naar de Mall geweest in Annapolis. Daar heb ik even gauw geld gepind. ‘s Avonds heeft mijn Amerika-moeder het befaamde Amerikaanse gerecht macaroni cheese gemaakt en dat is echt ZO vies! Het is gewoon macaroni met heeeel veel kaas. Wij eten het net zoals spaghetti, maar dit was echt vreselijk. Uiteindelijk ben ik maar heel gauw naar bed gegaan.

Ohja en:

- Het vlees dat de Amerikanen voor burgers gebruiken is hier VEEL lekkerder!
- Ik heb ongeveer 400 foto’s gemaakt dus die kan ik niet op deze site zetten, ik zal hier nog wel een link plaatsen als ik ze thuis op de computer heb gezet.

Groetjes Anne